خوزستان  تشنه توسعه پایدار از مسیر سرمایه گذاری مسئولانه و در قالب یک برنامه بلند مدت است. سرمایه گذاری گزینشی، نقطه ای و از هم گسیخته  استان را بیش از پیش از هم می پاشد، و به نابرابری ها دامن می زند. تنها سرمایه گذاری شبکه ای ، به هم پیوسته می تواند به انواع نابرابری های بخشی، منطقه ای و توزیعی استان پایان دهد. بر این اساس، اتاق فکر توسعه یافته و جامع نگر برای آینده پژوهی توام با آینده نگری و آینده نگاری در استان ضرورت دارد.

خوزستان  سرزمین شگفتی ها و در عین حال استانی با ظرفیتهای ممتاز در کشور است. منابع انرژی از قبیل( نفت ،گاز.پتروشیمی و….)، اقتصاد صنعتی ، اقتصاد گردشگری (در انواع ملموس و ناملموس از جمله منابع گردشگری شهر و روستا، دریا و ساحل، کوهپایه و جنگل، صنایع دستی، آیین ها و بنادر،مناطق آزاد استان دارد.

ولی تاکنون نتوانسته است بین این منابع اقتصادی رابطه معناداری برای افزایش جذب گردشگر داخلی و خارجی برقرار کند. علت اصلی آن است که دولت ها (درمرکزبه منابع طبیعی و ظرفیت های حوزه انرژی  استان به چشم درآمدی نگاه می کنند و حاضر نیستند برای توسعه پایدار این منابع، سرمایه گذاری بلند مدت و صرف کردن  هزینه و زمان دهی استراتژیک داشته باشند. مطالعه و شناخت ظرفیت های خوزستان، از نظر موقعیت جغرافیایی، تاریخی، آب و هوایی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و مذهبی، فرضیه توسعه رشد اقتصادی استان  را درمسیرچشم اندازی روشن قرار می دهد.در این فرصت ، فقط از نظر فراوانی منابع توسعه اقتصادی می توان گفت: علیرغم فراوانی منابع و عناصر توسعه، داشتن موقعیت ممتاز ارتباطی در سطح ملی و بین المللی و نیز با وجود تلاش های دست اندرکاران، مدیران، تولید کنندگان و کارآفرینان استان در چند دهه اخیر، این استان به دلیل ضعف مدیریت جامع اقتصادی و فقدان نظام سرمایه گذاری منسجم، هماهنگ و پایدار، از ناکامی در استفاده بهینه از منابع و ظرفیت های استثنایی خود رنج می برد.

آینده پژوهی به عنوان شاخه ای از علوم اجتماعی می تواند با کمک دیگر ان، چشم انداز شفافی از آینده استان ارائه دهد که در برنامه ریزی های بزرگ اقتصادی و اجتماعی آن کاربرد فراوان دارد. آینده پژوهان می توانند آشکار کنند که بدون شناخت و برقراری ارتباط بین سرمایه های طبیعی و انسانی استان، اتفاق مثبتی در توسعه اقتصادی آن رخ نمی دهد. مهمترین سرمایه استان، سرمایه انسانی، اعم از کشاورزان و کارگران، دانشگاهیان و فرهنگیان، مغزهای مهاجر، تولید گران و کار آفرینان ، هنرمندان و ورزشکاران و همه زنان ، مردان و جوانانی هستند که باید نقش و جایگاه آنان در مسیر توسعه متوازن و عادلانه استان تعریف و تعیین شود.

با آینده پژوهی می توان پی برد که اگرچه منابع طبیعی، از کوه و جنگل و دریا گرفته تا آب و هوا و زمین حاصلخیز، همه سرمایه های ارزشمندی برای توسعه اقتصادی هستند،که فقدان مدیریت منسجم می تواندآن را به بلای جان جامعه تبدیل کند.

نقش اراده هماهنگ قوای تقنینی ،اجرایی وقضایی  برای حمایت ،حراست و مدیریت منسجم منابع اقتصادی استان تبیین میکند.

اختلاف رویکردوبرداشت انها نسبت به مفاهیم سرمایه گذاری ،گردشگری ،شهروندی ،نشاط اجتماعی ، موانع توسعه اقتصادی استان را زیاد میکند.

اینده پژوهی میتواند هزینه فایده گردشگری دراستان را با توجه به تحولات احتمالی درشرایط داخلی وخارجی مشخص کند .صنعت گردشگری نقش مهمی درافزایش تولید ،اشتغال و رشد اقتصادی استان دارد.