ماجرای عجیب اصرار برای کاهش حقوق و مزایای پرسنل شهرداری در این دوره از شورای شهر همچنان ادامه دارد و این بار گفته می شود شهرداری و شورای شهر، قصد دارند محاسبه حقوق و مزایای کارکنان را بگونه ای انجام بدهند که ضمن حفظ ظاهر قانونی افزایش دستمزد مصوب شورای عالی کار، اما عملا نسبت به سال گذشته افزایش چندانی صورت نگیرد.
بنا به شنیده های خبرنگار ما، نرم افزاری از اصفهان خریداری شده و برنامه آن بگونه ای طراحی می شود که با طرح موضوعی تحت عنوان “ضریب کارایی” بخش عمده مزایای کارکنان تحت این عنوان پرداخت شود بنحوی که مجموع حقوق و دستمزد کارکنان، افزایش بسیار کمتری نسبت به مصوبه شورای عالی کار تجربه کند. بر اساس برخی براوردها، در صورت اجرای چنین طرحی که ظاهرا فردانی معاون اصفهانی شهردار پیگیر آنست، حقوق و مزایای کارکنان در مجموع، نسبت به محاسبات سال گذاشته برای بسیاری از کارکنان بین ۲.۵ میلیون تا ۳.۵ میلیون تومان، کمتر افزایش می یابد بعبارتی اگر محاسبات سال قبل اِعمال شود حقوق کارکنان بین ۲.۵ تا ۳.۵ میلیون تومان بیشتر خواهد بود که این اختلاف فاحش در صورت صحت و اجرای طرح باعث نارضایتی شدید کارکنان خواهد شد. یکی از کارکنان شهرداری در این ارتباط می گوید: اگر آقایان بنا به ادعایشان معتقدند این فرایند جدید تاثیر منفی بر حقوق و مزایای ما ندارد، سه ماه اول سال را با همان روش و فرمول سال گذاشته و البته با اِعمال مصوبه شورای عالی کار، پرداخت کنند و مابقی سال را بدین شکل اقدام کنند تا مشخص شود که در صورت طی شدن فرایند طبیعی سالهای گذشته حقوق ما چقدر خواهد شد!
در حالیکه در ادوار گذشته، شورای شهر و شهرداران تلاش می کردند راههایی برای رفع مشکلات معیشتی کارگران و کارکنان شهرداری پیدا کنند و نسبت به ترمیم حقوق اندک آنها اقدام کنند، در این دوره وقت عمده ای از شورا و شهرداری بجای تلاش برای تحقق وعده های ارائه شده به مردم، صرف بحث و بررسی چگونگی کاهش حقوق و مزایای پرسنل شده است.
در حالیکه سال گذشته شورا و شهرداری قصد داشتند از پرداخت کامل عیدی پرسنل استنکاف کنند و نهایتا با رای قطعی هیئت عمومی دیوان عدالت ناچار شدند به آن تمکین کنند، اندکی ببعد برای اولین بار در سی سال گذشته تلاش کردند اضافه کاری و تعطیل کاری پرسنل که در سالهای قبل با تدبیر شورا و شهرداران سابق برای جبران اندکی از مزایای اندک پرسنل پادار شده بود، را کاهش بدهند که موجبات برگزاری تجمعات و اعتصابات کارمندی برای اولین بار پس از انقلاب را فراهم نمودند.
مدتی قبل هم شایع شده بود که قرار است حق سرپرستی روسای گروهها، روسای ادارات، مدیران، معاونان و دیگر کارکنانی که از حق سرپرستی برخوردارند در حکم حقوقی آنها به یک چهارم تا یک دوم کاهش یابد که این موضوع نیز حقوق و مزایای جمع زیادی از بدنه شهرداری را کاهش می یافت که ظاهرا وعده داده شده است که این کاهش صورت نگیرد.
مشخص نیست چه کسانی ایده پرداز چنین اقداماتی هستند که نتیجه جز دلسردی و ناامیدی پرسنل و انگیزه کشی در میان آنها ندارد و معلوم نیست مدیران شهرداری و اعضای شورای شهر بر اساس کدام اصول مدیریتی، با کاهش مزایای پرسنل تصور می کنند امکان اجرا و تحقق برنامه های شهرداری وجود دارد؟
این برای اولین بار است که رابطه و تعامل میان پرسنل و بدنه شهرداری با شورای شهر و مدیریت ارشد شهرداری که از قضا غالبا اصفهانی هستند به پایین ترین سطح ممکن رسیده است.
گفته می شود یکی از معاونین شهردار که در هفته سه روز را در خوزستان حضور ندارد و از جمله روزهای شنبه در محل کار حضور ندارد بانی و پیگیر کاهش حقوق پرسنل شهرداری است گرچه گفته می شود اعضای شورای شهر نیز از تصمیمات اتخاذ شده حمایت می کنند و جدیریت شهری تصمیمات خود را با اطلاع و هماهنگی و حمایت شورا انجام می دهند.
بر اساس گفته های برخی از پرسنل شهرداری، اقدام احتمالی برای کاهش حقوق و مزایا در شهرداری باعث تضعیف بهره وری و از بین رفتن انگیزه ها و ناکارامدی اداری خواهد شد و احتمال آنکه این موضوع بر تحقق درامدهای شهرداری اثر منفی بگذارد و همچنین رضایتمندی شهروندان را نیز دچار چالش کند وجود دارد.
متاسفانه بنظر می آید عدم توانایی تیم جدید شهرداری که قرار بود با تحقق بودجه شش هفت هزار میلیارد تومانی، انقلابی در وضع عمرانی و خدماتی شهر ایجاد کند اینک برای پیشبرد امور دم دستی شهرداری، دست به دامان تغییر و تعدیل حقوق و مزایای پرسنل شهرداری شده است و حدود سه ماه است که دغدغه پرسنل شهرداری، نگرانی از کاهش حقوق و مزایای شان شده است و این موضوع باعث نگاه منفی روزافزون پرسنل شده است. حالا نه تنها شهروندان اهوازی از عملکرد ضعیف مدیریت شهری و سردرگمی در اجرای طرح های عمرانی و خدماتی ناراضی هستند و برخلاف ادوار گذشته که شاهد اجرای پروژه های بزرگی همچون ساحل سازی کارون و احداث پارکهای محله ای و منطقه ای همچون پارک جزیره، پارک ربیع و پارک کوی نفت و روگذرهای کوی علوی، پل کابلی و شهید سوداگر در دوره منصور کتانباف، احداث پارک ۴۲هکتاری و مکانیزسیون خدمات شهری در دوره محمدرضا شمسایی، تعریض پل سوم و احداث چند تقلطع غیرهمسطح در دوره سیدخلف موسوی، افزایش سرانه فضای سبز و تداوم پروژه های عمرانی مانند روگذر چندسطحی چهارشیر در دوره موسی شاعری و…بودند، اینک پروژه های عمرانی و وضع خدماتی در شهر در هاله ای از ابهام قرار دارد و افتتاحیه های پروژه های شهرداری به احداث کندروهای چند متری و پروژه های در مقیاس نواحی شهرداری محدود شده است. با این وضعیت حالا نه تنها شهروندان که پرسنل شهرداری نیز دلنگران هستند.