جریان اصلاحات در حالی به پیشواز انتخابات رفته است که چهره‌های مختلف این جریان بعد از این که بارها اعلام کردند در انتخابات شرکت نمی‌کنند در نهایت روز پایانی مهلت ثبت نام به ستاد انتخابات وزارت کشور رفتند و وارد عرصه رقابت شدند. با این حال همچنان عده قابل توجهی از آنان حاضر نشدند در انتخابات شرکت کنند. از دیگر سو شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان هم هیچ برنامه‌ای برای حضور در انتخابات ارائه نداده و به نظر می‌رسد این جریان در حال حاضر نسبت به وضعیت سیاسی موجود با نوعی بلاتکلیفی مواجه است.

یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب به تحلیل وضعیت سیاسی اصلاح‌طلبان می‌پردازد و در این باره به همدلی می‌گوید: تردید در آمدن یا نیامدن در انتخابات، یکی از مشکلات اصلاح‌طلبان در شرایط فعلی است. «محمد کیانوش‌راد» می‌افزاید: شرایط فعلی سیاسی به گونه‌ای نیست که ائتلاف را نفی ‌کنیم. باید بر اساس برنامه و به‌صورت شفاف نسبت به ائتلاف توجه داشت. اگر کسانی قائل به شرکت در انتخابات هستند، نمی‌توانند با رد برخی از چهره‌های آنها، فورا از انتخابات کناره‌گیری کنند.

کیانوش‌راد در توصیف این وضعیت می‌گوید: وضعیت استثنایی، وضعیتی است که سال‌هاست اصلاح‌طلبان در کش‌وقوس آن مانده‌اند. بخش مهمی از آن به دلیل شرایط ِتحمیلی حاکمیت است و امروز علاوه بر این، ناامیدی بخش‌های مهمی از مردم از ناکارآمدی کنشگران سیاسی، اعم از اصلاح‌طلب و اصول‌گرا در حل مسائل اساسی کشور، مزید بر علت شده است.

کیانوش راد ادامه می‌دهد: اصلاح‌طلبان علاوه بر مفهوم حق و حقیقت و پندار خویش از خود، باید به مساله واقعیت‌ها نیز توجه کنند. مشکل اصلی، عدم ترسیم بلندمدت استراتژی اصلاح‌طلبان است. نامتعین بودن دایره مفهومی و مصداقی، نیز مشکل دیگر اصلاح‌طلبان در تصمیمات پیش رو است.

این فعال سیاسی اضافه می‌کند: بخشی از اصلاح‌طلبان به‌جای بحث درباره شرایط پیش‌رو و در حالی که هنوز اجماعی در آمدن یا نیامدن به‌وجود نیامده است، وقت خود را در بحث‌های فرعی و غیراجرایی و دست چندمی، مثل طرح سرا گذراندند. برخی تصور می‌کنند کاندیداها به صف شده‌اند تا با پلاکارد اصلاحات به میدان رقابت‌ها بیایند و به همین دلیل به جای سازماندهی در این خصوص‌‎، دچار پراکندگی شده‌اند.

کیانوش‌راد می‌افزاید: اعضای شورای عالی به جای آنکه به‌دنبال چهره‌های جدید و متخصص و ملی باشند و رایزنی‌هایی را در این جهت سامان دهند، اکثرا خود کاندیدا شده‌اند. آقای عارف اگر می‌خواهد پس از مجلس واقعا اثرگذار باشد، برود حزبی تاسیس کند.

مثلا حضور برخی افراد، با استفاده از رانت داده شده به ایشان برای حضور در شورای عالی سیاست‌گذاری چه معنایی دارد؟ این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با طرح این پرسش که با همه احترامی که برای عارف قائل هستیم، واقعا ایشان چه اندازه وقت و اثر در فراکسیون امید داشتند که امروز می‌خواهند در بیرون مجلس بر مجلس اثرگذاری کنند،می‌گوید: بیان صریح مواضع، چه ارتباطی با تند روی دارد که برخی تصور می‌کنند

اگر حقایق را بگویند و در جهت جلب و حفظ ِاعتماد مردم کار کنند این یعنی تندروی است. از اول معلوم‌ بود برخی اصلاح‌طلبان به‌دلایل و علل گوناگونی در انتخابات شرکت می‌کنند، اما وقت زیادی صرف آمدن یا نیامدن و شیوه انتخاب کاندیداها صرف شد.او در مورد اینکه باید به این نکته هم توجه داشت که اختلافات کنونی احزاب اصلاح‌طلب در این زمینه بی‌تاثیر نیست به نظر می‌رسد که این اختلافات این بلاتکلیفی را تقویت کرده است، پاسخ می‌دهد: شرایط فعلی سیاسی به گونه‌ای نیست که ائتلاف را نفی ‌کنیم.

باید بر اساس برنامه و به‌صورت شفاف نسبت به ائتلاف توجه داشت. اگر کسانی قائل به شرکت در انتخابات هستند، نمی‌توانند با رد برخی از چهره‌های آنها، فورا از انتخابات کناره‌گیری کنند. نباید در حالی که بسیاری از فعالان ملی مذهبی را پیشاپیش رد صلاحیت می‌کنند، برخی خود را ملاک شرکت یا عدم شرکت در انتخابات بدانند، اگر تایید شدند، فراخوان بدهند و اگر تایید نشدند کناره‌گیری پیشه کنند.

اینگونه عملِ سیاسی، باز هم به ریزش بیشتر بدنه اصلاحات کمک می‌کند.این فعال سایسی می‌گوید: تکلیف اصلاح‌طلبان سال‌هاست از سوی جناح حاکم معلوم است، از رد یا تایید اصلاح‌طلبان چیز جدیدی فهمیده نخواهد شد.

برخی اصلاح‌طلبان از ناسازگاری‌های شناختی در رنج هستند، مهم جستن راهی است که بدون «ناسازگاری‌های شناختی» در میان فعالان اصلاح‌طلب، مردم را به کنش‌های سیاسی عقلانی و در چارچوب استراتژی اجماعی اکثریت ِاصلاح‌طلبان قانع کرد. منبع : روزنامه همدلی