نیچه در کتاب خود بنام مکتب شادان، در مورد صداقت و تاثیر آن در شادی خواری های انسان، به شکل غیر عریان مطالب ارزنده ای نوشت؛

یعنی؛ همان چیزی که موجب گشت، که مولانا را تبدیل به شمس نماید، یعنی؛ بحث قاب ها و نقاب ها که از زندگی انسان ها غم زدایی می نماید یعنی؛ شناخت معماهایی که در زندگی خود با آن روبرو هستیم .

دقیقا، نیچه با رسیدن به مکتب شادان ایرانی بوده که وی با تاسی از آن به آرامش رسید. یعنی همان چیزی که فلسفه نتوانسته به او ارزانی کند و او تنها توانست از طریق عرفان اسلامی و حکمت شادان ایرانی بدان دست یابد و از شر تمام آزردگی های خود رهایی یابد.

الغرض، امروزه ما می بینیم، بحث گام دوم انقلاب که قرار است تمدن ساز باشد بر سر زبانها جاری است .

آن هم در ایامی که انتخابات مجلس یازدهم را پیش رو خود داریم و شوراهای اصولگرایان و اصلاح طلبان برای ارائه لیست واحد تشکیل شده اند.

با این توصیف اگر اصلاح طلبان را از مدعیان آن گفتمان تمدن ساز جدا کنیم، تنها اصولگرایان مورد خطاب ما خواهند بود.

پس براستی اصولگرایان آیا؛ می توانند بدون کنارگذاشتن قاب ها و نقاب ها و دور شدن از آزردگی های سیاسی درون اردوگاهی خود گام های محکمی در راه تحقق اهداف، این گفتمان تمدن ساز بردارند.

بنابراین اکنون می بینیم که هنوز انتخابات شروع نشده، وضعیت میثاق در شورای وحدت اصولگرایان بدلیل وجود گرایشات و خواسته های شخصی، خصلتی و محفلی، رفته رفته دارد تضعیف می گردد و آنها باید فکری جدی در ممانعت از این معضل بنمایند و قدری بازتر و گسترده تر بیاندیشند و میثاق های خود را حول محور وحدت کلمه مستحکم تر نمایند.