قلم در دست میگیرم تا از ابرمردی بنویسم که جلوس در محضرش برای شیفتگان حقیقت و سلوک، به شیرینی همان چایی بود که واردین به خدمت باسعادتش درکنار ایشان می نوشیدند.نگاه پر مهر و لبخند پدرانه اش از یادها محو نمیشود.شیرینی چای وقتی بیشترمی شد که آقای بامحبت ما، میهمانانش را با آیه،روایت و یا حکایاتی درس آموز نصیحت میکرد.گاهی از اساتیدش یاد میکرد و گاهی از ماجرای تالیفاتش را برای واردین به حضورش نقل میکرد و گاهی دیگر مزاح میکرد تا جوانان و یاسالخوردگان و طلاب علوم دینی بدانند مجلس سید،محفلی خودمانی است.آه که چقدر سخت است نبود فقیهی که پناه مردم بود و البته از مشتری های همیشگی اش که نیازمندان بودند غافل نمیشد.درب خانه اش از ابتدای روز به روی مردم بازبود و هیچ حجابی برای دیدارش وجودنداشت.در عین رعایت وحفظ شئون روحانیّت اما هیچ حجابی برای دیدار این آیت مهر وفضیلت وجود نداشت.نماز را که به امامتش اقامه میکردی از آن چنان روح ومعنویتی برخوردار بود که خدا خدا میکردی ای کاش نماز آقا به اتمام نرسد،زیرا پروردگاریکتا در تکبیره الاحرام،قیام،رکوع، سجده،قنوت،تشهد،سلام و تمام اجزای رکن وغیر رکن نمازش به راحتی پیدامیشد.نمازش روح داشت چون سید پر مهر ما خودرفته راه و اهل سلوک بود.او رابطه خود باخداوند را به سرانجام رساند و از همین منظربود که رب العالمین ارتباط ایشان ومردم را به پیوندی ناگسستنی تبدیل کرده بود.درس خوانده نجف اشرف بود،از محضر بزرگان آن حوزه علمیه کهن درس آموخته بود و قلب خویش را با طناب تولی و تبری به شبکه های ضریح امیرالمومنین و امام المتقین حضرت علی بن ابی طالب(صلوات الله علیه)گره کوری زده بودتا باز نشود.سالهاتدریس و تربیت شاگردان فراوان ونیز تالیفات گرانسنگ و پرمحتوا از سیدِ مردم دار ما شخصیتی جامع ساخت.بین عموم مردم شریف خوزستان بلاخص عشایر غیور عرب آن چنان محبوب بود که ملجائی برای حل وفصل مرافعات قرارگرفت.همچون پدرارجمندش،اسوه زهدو مناجات ومردم داری مرحوم سیدلطیف موسوی اهل دعا و مناجات و معاشرت باخلق الله بود.حتما متوجه شدید که سخن از کیست. قلم این بار به نام فقیه متعبد،الگوی پارسایی،نماد عشق و ارادت به ساحت قدس اهل بیت عصمت وطهارت،ارمغان آور صلح و دوستی حضرت آیت الله حاج سیدخضر موسوی(قدس سرّه الشریف)برصفحه کاغذ به چرخش در می آید.بزرگ مردی که معنای دعای مکارم اخلاق بود و در بین دوستداران راه حق (رحمابینهم) و در مقابل دشمنان حقیقت استکبار ستیزی عزیز و(اشداعلی الکفار)بود.نمیدانم از کدام فضیلتش بگویم که خدا راضی باشد و نمیدانم از کدام ورق از دفتر حیات پربرکتش رونمایی کنم که انصافم اجازه بدهد.عالمی که جامعه علمی از فیضِ فیّاض دانشش بهره مند بودند.عاشقی شیدا که در وقت جلوسش در روضه های عترت عصمت وطهارت(صلوات الله علیهم اجمعین)با عزاداریش به دیگران معنای مودّت به خاندان رسالت رامی آموخت.مردم داری که صِرف دیدارش خود درس بود. مصلحی حکیم که مرافعات را به خوبی مدیریت کرده و عشایربسیاری را مدیون بذل محبت های پدرانه اش نمود.شخصیت انقلابی که به امامین انقلاب ارادت داشت و علاوه برحضور در صحنه های گوناگون حمایت ازنهضت اسلامی،هشت دفاع مقدس و پس از آن تا آخرین لحظه دوران حیاتش درحال بصیرت افزایی به جامعه اسلامی بود.چقدر سخت است ندیدن چنین سالکی،چقدر سهمگین بود از دست دادن این پدر بامحبت ما،چه غمگنانه است که به جای بوسه زدن بر دستان پرمحبت ایشان،باید به سنگ مرقدش بوسه بزنیم.از دیدارش درس تواضع می آموختی آن سان که در عین تدریس سطوح عالی،به طلبه ای نو آموز،کتاب آداب المتعلمین را می آموخت.درس شجاعت را آن وقتی از این فقیه استکبارستیزمی آخوختی که متوجه میشدی در اوج محاصره شهیدچمران،خودرویی را پر از سلاح کرده و بالباس عراقی به دل دشمن رفته و آن شهیدسعیدرا ازمحاصره بعثی ها نجات داد.ساده نوشی را زمانی از آن آیت الله حقیقی یادمیگرفتی که با او در هنگام غذا همسفره میشدی و میدیدی حضرت آقا شکم خود را تربیت کرده و کم خوراک است. معنای ساده پوشی را آن زمان متوجه میشدی که به عبا وقبای ایشان نگاه می انداختی،نه ژنده پوش بود و نه اهل البسه فاخر.میدانست لباس فاخر حجاب آور است.لذا البسه ایشان منظم اما ساده بود.حضورمبارک و قرین با تبسمش در هرمحفلی باعث وزانت آن مجلس وباعث دلگرمی بود.در بین مسوولین استانی وکشوری آنقدر محبوب بود که پیامهای تسلیت مسوولین خود گویای این محبوبیّت بوده است.حال که در سالگرد ارتحال ملکوتی علامه محقق و فقیه عالیقدرحضرت آیت الله حاج سیدخضرموسوی(رضوان الله تعالی علیه)قرار داریم از باب جمله معروف:(انّ آثارنا تدل علینا)برآن شدیم تا بامعرفی اجمالی تالیفات مهم وگرانسنگ آن رادمرد فرزانه خدمتی کوچک در معرفی عظمت علمی حضرت ایشان کرده باشیم.آن شخصیت والا مقام در طول عمرشریف خویش آثار ارزشمندی را به رشته تحریرآوردند و مراجع تقلید بسیاری از باب معرفی شخصیت نویسنده و اثر ایشان مقدمه هایی در ابتدای کتب آن محقق سترگ شیعه نوشته اند.از جمله تالیفات منشرشده حضرت آیت الله حاج سیدخضرموسوی(طاب ثراه)میتوان به کتب زیر اشاره کرد:

(۱):کتاب سبل الراغبین در دوجلد.
مقدمه جلد اول را حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی(دامت برکاته) ومقدمه جلد دوم را آیت الله العظمی نوری همدانی(حفظه الله)نگارش نموده اند.

(۲):کتاب صوت الحق اعتقادی در سه جلد.

مقدمه جلد اول را حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی(ره)نوشتند.
مقدمع جلد دوم حضرت آیت الله العظمی شاهرودی(ره)تحریر نموده اند.
مقدمه جلد سوم حضرت آیت الله العظمی روحانی(ره)نگاشته اند.

(۳): کتاب الحسین معراج البطوله
بامقدمه حضرت آیت الله العظمی یزدی(ره)

(۴):کتاب اسرار الزکات با مقدمه حضرت آیت الله العظمی قزوینی

(۵): کتاب تفسیر سوره حمد اللباب فی تفسیر ام الکتاب.

(۶):کتاب بیان حق .

آن فقیه متخلق دارای آثاردیگری است که هنوز به زیور طبع آراسته نشده اند‌.

امیداست روح مطهر حضرت آیت الله حاج سیدخضرموسوی(قدس الله نفسه الزکیه)از ما راضی بوده و دعاگویمان باشند و مارا رهروان نیکویی برای آن استادگرانمایه و معظم قرار بدهد‌.حشر آن عالم ربانی با جدادطاهرینش را از حی رئوف و رحیم خواستارم.

امین بهرامی شریعت شوشتری)