درست از زمانی که شریعتی سکان استانداری خوزستان را به دست گرفت ، تداومِ و دنباله حجم عظیمی از چالش ها و نابسامانی ها شرایط زندگی و زیست جامعه خوزستان را با مشکل و سختی مواجه نموده بود.

مشکلاتی زیرساختی که عمدتا حاصل انباشت سال ها بی عدالتی و کم توجهی مرکزنشینان و بی تجربگی و سهل انگاری مدیران در استان نسبت به مردم و جامعه خوزستان بود.

به عبارتی خوزستان طی سالیان متمادی نقطه آغاز و تداوم بحران ها و ناملایمات گوناگون همچون جنگ و خسارات فراوان آن ، جابجایی  و رشد ناهمگون جمعیت، عدم تحول و تکامل زیرساخت های اقتصادی و صنعتی متناسب با رشد و توسعه جمعیت در  کنار بحران ریزگردها، بحران های کارگری و توقف کارخانجات تولیدی، فعالیت نیروهای گریز از مرکز و تجزیه طلب با حمایت کشورهای خارجی ، تغییرات اقلیم، خشکسالی، سیل و ده ها موضوع ریز و درشت دیگر بود که تراکم و ادامه آنها هر کدام به نوبه خود می توانست بنیان اجتماعی و محیط امنیتی یک جامعه را با مخاطرات جدی و اساسی مواجه سازد که با توجه به اهمیت استراتژیک و حیاتی خوزستان میرفت تا در واقع کیان و هستی کل کشور را هدف قرار دهد.

به موازات این شرایط در سال های اخیر تیغ تیز تحریم ها نیز بر گلوی شریان های اقتصادی و معیشتی کشور قرار گرفته بود که تامین اعتبار و نقدینگی جهت تکمیل و آغاز طرح ها و پروژه های عمرانی زیرساختی را ناممکن و بعضا با دشواری مواجه نموده است.

 در چنین شرایط ناگواری شریعتی با استفاده از ظرفیت و پتانسیل های مردمی، مشورت نخبگان ، استفاده از نیروهای جوان ، حمایت از سرمایه گذاری و تولید با تلاش شبانه روزی و ایجاد ارتباطات موثر با بدنه و افراد موثر دولت و در نهایت با استفاده از  سبک مدیریت چندوجهی که مستظهر به نوعی خرد جمعی بود توانست ضمن فائق آمدن بر بحران ها و برداشتن موانع  و توسعه ، بودجه و امکانات بسیار خوبی نیز برای اصلاح و ترمیم زیرساخت های استان از جمله در زمینه آب، برق ، فاضلاب ،  کشاورزی ، راهها، فعالیت مجدد کارخانه ها  و…. کسب نماید و استان را در مسیر پیشرفت هدایت نماید.

البته برای توضیح و تبیین شرایط محیط سیاسی استان به عنوان پیش شرط توسعه و فراهم آمدن بستر همگرایی و همکاری در طول دوره استانداری شریعتی باید وجوه دیگر آن از جمله رقابت گروههای سیاسی برای کسب قدرت و شئون سیاسی – اجتماعی ، امتیازات اقتصادی و در سطحی دیگر بحران سازی و دامن زدن به مسائل امنیتی را نیز مورد بررسی و کنکاش قرار داد.

گروه اول عمدتا با ایجاد فشار بر شریعتی ، چانه زنی و بعضا تخریب در صدد کسب موقعیت و امتیاز بوده در طول  این دوره از هیچ کوششی فروگذار ننموده و به اشکال مختلف سعی در تضعیف موقعیت و ناکام جلوه دادن ایشان داشتند و جریان دوم نیز از همان ابتدا با سیاه نمایی شرایط استان در پی ایجاد یاس ، بدبینی ، نفرت پراکنی ، ایجاد شکاف های اجتماعی- قومیتی و بعضا بحران های امنیتی بودند که اتفاقا جهت دست یافتن به اهداف خود بعضا از عناوین ارزشی نیز استفاده نموده ولی نکته مهم این بود که هر دو گروه با اراده محکم و خلل ناپذیر شریعتی در راستای دفاع از حقوق حقه مردم و کوتاه نیامدن در برابر زیاده خواهی آنها مواجه شدند.

 کسانی که امروز بدون اینکه حتی یک شب را در خوزستان بیتوته کرده باشند، بدون آگاهی و اطلاع کافی از شرایط استان با شیوه ها و اهداف عمدتا سیاسی و بدون در نظر گرفتن عواقب و پیامدهای سخنان خود ، سعی در ترویج نوعی آنارشی و نادیده انگاشتن زحمات و دستاوردهای چندین ساله سیستم اجرایی استان( با کاستی های احتمالی آن )داشته نمی دانند که موقعیت استراتژیک و حساس  استان خوزستان با سایر نقاط و استان ها تفاوت اساسی دارد، ضمن اینکه باید دید مردم حوزه انتخابیه متبوعشان تا چه اندازه از ایشان و عملکردشان رضایت خواهند داشت ؟

شریعتی در سالهای خدمت خود به عنوان استاندار خوزستان تاکنون ثابت نموده که تمام انرژی ، توان و وقت خود را خاضعانه و به شکلی هوشمندانه مصروف توسعه استان نموده و در این مسیر راهی میانبر و کم هزینه که همانا بهره مندی از ظرفیت مشارکت شهروندان بوده انتخاب نمود که تنها رضایت مردم استان می تواند بهترین قضاوت در خصوص آن باشد.