ملامحسن فیض کاشانی درکتاب اخلاق حسنه می گوید: صفات انسانی آنگاه مناسبند که درحد اعتدال باشند اما اگر به افراط وتفریط میل کنند دیگر مطلوب نخواهندبود مثلا شجاعت صفت بسیار پسندیده ای است ودردوسوی آن جبن و تهور هستندکه هردو نکوهیده ومذموم اند نمی خواهم نام ببرم اماسرنوشت آدم های متهور رادیده ایم عاقبت خوبی ندارند
اعتمادبه نفس زیادی وخودشیفتگی کاردست آدم می دهد

☆درحدیثی است ازپیامبراکرم ( ص ) که فرمود : الایمان والحیاءمقرونان بقرن فاذاذهب احدهما فاتبعه اخاه ، ایمان وحیاء به هم سرشته شده اند هریک ازآنها اگر رفت دیگری هم به تبع آن خواهدرفت بایدانسان به خداپناه ببرد تا هیچیک ازاین دو ازدست نرود نه ایمان ازکف برود ونه حیا وشرم وآزرم رخت بربندد . برخی گمان می کنند همین که نمازی می خوانند وروزه ای می گیرند کافی است و اصلا مهم نیست که حیا داشته باشند یانداشته باشند ، غافل ازآنکه کسی که حیاندارد عملا بهره چندانی هم ازایمان نمی تواند داشته باشد آنان اندازه نگه نمی دارند و صراحت را با پرده دری وتاختن به شخصیت این وآن یکی می دانند ومرزهای این دو را به راحتی درهم می آمیزند هشدارمولوی راببینیم :
چون خداخواهد که پرده کس دَرَد
میلش اندرطعنه پاکان بَرَد
وآنگاه درحق آنانی که حرمت ها رانگاه می دارندچه زیبا می سراید:
چون خداخواهدکه پوشدعیب کس
کم زند درعیب این وآن نفس
☆هروقت صحبتهای این جماعت پروسروصدا ومدعی وطلبکار را می شنوم برای عاقبت آنها بیمناک می شوم چندروزپیش باچه لحنی وچه ادبیات توهین آمیزی درمورد رای دهندگان به دکترپزشکیان گفتند ونوشتند یکی دوساعت پیش هم که کلیپی از اظهارفضل یکی ازآنان رامشاهده نمودم دیدم که لحن وادبیات وتم و طنطنه و ضرباهنگ کلام همان است که بود عاری از ادب ایرانی و آموزه های قرآنی و فرسنگها دورازاخلاق وادب ومعرفت و بی هیچ تناسبی با فرهنگ وتمدن چندین هزارساله این کهن بوم وبر ، ایران بزرگ
☆برخی ازاین افرادمتاسفانه توهم همه چیزدانی دارند ماشاءالله درهمه حوزه هاصاحب نظرند علامه ذوالفنون اند به راحتی درهرموضوعی ارائه طریق می نمایند پیشگویی می کنند رهنمودمی دهند آمرانه سخن می گویند اصلا گویی درجایگاه رهبری جامعه هستند و…
☆ ازاین گونه سخن گفتن ازاین لحن اهانت آمیز ، ازاین اعتمادبه نفس غیرمتعارف ، ازاین تهورمخرب ازاین خودبزرگ بینی …بایدبه خداپناه برد
پای صحبت مولوی بنشینیم وببینیم که سرنوشت انسان های بی ادب را چگونه توصیف می کنددرعوض اثرآرامبخش وستودنی ادب را چگونه بیان می نماید :
ازخداجوییم توفیق ادب
بی ادب محروم ماندازلطف رب
بی ادب تنها نه خودراداشت بد
بلکه شعله درهمه آفاق زد
ازادب پرنورگشته است این فلک
وزادب معصوم وپاک آمد ملک
☆ اگر تابع رهبری هستیم همچنان که نبایستی ازایشان دورشویم و ساختارشکنی کنیم درعین حال جلوهم نبایدبزنیم وخودرا انقلابی تر ازایشان بدانیم واین را نه درگفتار بلکه بارفتارخودباید نشان دهیم اینکه روشن تراز آفتاب تمّوزاست که نظر رهبرمعظم انقلاب همکاری همه جانبه وتمام عیار بارئیس جمهورمنتخب است بنابراین درعمل نشان دهیم که حقیقتا پیرو ایشان هستیم
☆ خیلی کارداریم حتی اگرهمه بردارها هم یک سو و هم راستا شوندباز هم ابرچالش های کشوربه سادگی ودرکوتاه مدت رفع نمی شوند آیا اندیشه
نمی کنیم که امروز ایران عزیزما بیش ازهرزمان دیگری نیازمند وحدت ملی است ؟
☆اکنون دوران رقابت به سرآمده است لذا کسانی که هنوز روحیه کارتبلیغاتی و اینرسی رقابت دارند بایستی شرایط را خوب درک کنند رقابت تمام شد به طریق اولی هم که تکلیف تخریب و هتاکی وپرده دری روشن است
چه بخواهیم وچه نخواهیم بایدبپذیریم که ماهیچگاه ودرهیچ شرایطی مستغنی از صدق و انصاف وادب نخواهیم بود اساسا جامعه رشید وفهیم ایرانی دیگر پذیرای چنین ادبیات مخربی نیست
☆هرکس دل درگرو ایران واسلام وانقلاب ونظام وشهیدان و اعتلای مام میهن ومردمان خوب ونجیب وسختی کشیده این سرزمین دارد بایستی به رئیس جمهورمنتخب کمک کند به راستی آیا ترجمان موفقیت او ، موفقیت وپیروزی جمهوری اسلامی وشکست معاندان وبراندازان نیست ؟ والسلام