خوزستان نه در نعمت و امکانات و نه در مشکلات و بلایا نظیر هیچ کدام از مناطق دیگر کشور نیست. خوزستانی که جلال آل احمد در وصفش می گوید : “پنداری که بر آسمان سیاست و اقتصاد سراسر مملکت سایه انداخته است.حتی اگر جسارت کنم بایدم گفت که در تمام گوشه های مملکت ما همه ببرکت خوزستان زندگی می کنیم ” همان خوزستانی است که میرزا علی خان امین الدوله در خاطرتش پیرامونش می گوید : “افزون‌بر شورش‌های گاه و بی‌گاه و خطراتی که حاکم خوزستان را وادار می‌کرد تا با توپ و قوای نظامی رهسپار آنجا شود، شیوع وبا و طاعون، آب و هوای گرمسیری جنوب نیز پای رفتن هر حاکمی را کُند می‌کرد”

خوزستان استان تناقض هاست . استانی که در هشت سال دفاع مقدس مظهر شجاعت، ایستادگی، کارآمدی و ” “همه با هم ” می توانیم بود امروز نماد ناکارامدی و صدرنشین در تعدد و تعمق مشکلات است .

استانی که سرشار از منابع آبی است و با داشتن تنها ۴ درصد از مساحت کشور بیش از ۳۰ درصد از آب های سطحی کشور و ۹۰ درصد آب پشت سد¬های کشور را بخود اختصاص داده است از مشکل کم آبی و کیفیت پایین آب شرب رنج می برد و بیش از ۷۰۰ روستای آن در تنش آبی است .

روزبه کردونی – پژوهشگر سیاست گذاری عمومی