با داغ شدن مباحث روز و اجتماعی و سیاسی در کلاب هاوس، خوزستانی ها نسبت به روزهای گذشته حضوری پررنگ تر در کلاب هاوس و مشارکت در مباحث مختلف دارند و بعضا شهروندان خوزستانی ایده ها و نظراتی دارند که بسیار در رفع مشکلات کارساز است و همین مهم باعث شده تعداد مسئولین بیشتری در مباحث کلاب هاوس خوزستانی ها وقت بگذارند و پاسخگو باشند و از ایده ها و نظرات نخبگان، خبرنگاران، کارشناسان و مردم استفاده بگیرند.

 

اما ششمین موضوعی که نزدیک به ۴ ساعت با حضور مسئولین و نخبگان و کارشناسان در رابطه با آن بحث شد موضوع رسم غلط تیراندازی ها در مراسمات بود که متاسفانه در خوزستان بسیار این موضوع آزار دهنده شده است و کیلیپ های ناهنجاری در فضای مجازی منتشر و جلوه نازیبا و غیرمانوسی را از خوزستانی ها به سراسر ایران مخابره کرده که بعضا باعث فرار سرمایه، عدم احساس امنیت و مسائل مختلف شده است.

 

در این مبحث افراد سرشناسی همچون سید شریف حسینی، موسی شاعری ، وکلای دادگستری، مدیرخانه مطبوعات خوزستان، روزنامه نگاران و خبرنگاران، فعالین اجتماعی و … حضور داشتند که بسیار آگاهانه و متفکرانه در این رابطه به تبادل نظر پرداختند و راهکار ارائه کردند و مسائل مختلف را جهت جلوگیری و حذف تیرانداری ها  با رعایت اخلاق مطرح کردند.

 

علی بهمن مدیر پایگاه خبری تحلیلی هورنیوز و مجری این مبحث کلاب هاوسی در ابتدا گفت: خدا را شاکریم که در روزهای گذشته و در بسیاری از محافل موضوعاتی که در کلاب هاوس خوزستانی ها مطرح شده بود و مورد بررسی قرار گرفته است، با استقبال مواجه شده و در نهایت طی نامه و ابلاغی از سوی استاندار خوزستان به سایر دستگاه ها موضوع پاسخگویی مدیران به عموم مردم تکلیف و لازم الاجرا شد که نشان از توجه مسئولین به مباحث برگزیده و قابل بحث ما بوده است.

 

وی ادامه داد: اما در خصوص بحث تیراندازی باید عنوان داشت که تیراندازی ها در خوزستان و در مراسمات عزا و عروسی به یک معضل اجتماعی تبدیل شده است و انتشار فیلم ها و گزارشات از خوزستان در فضای مجازی با توجه به حجم گسترده تیراندازی ها باعث شده مسئولین و مردم گلایه های فراوانی از افراد مسلح که عمدتا هم به صورت غیرمجاز اسلحه در دست دارند داشته باشند.

 

بهمن گفت: اما این میان سوالی هم پیش می آید که این حجم اسلحه جنگی در خوزستان که باعث مخاطرات فراوانی هم برای مردم و شرکت کنندگان در مراسمات شده است، چگونه وارد استان شده و چرا وارد شده است. اگر در زمان جنگ و دفاع مقدس این میزان اسلحه در دست مردم بود، قابل درک است که مردم برای دفاع از سرزمین و جان و ناموس خودشان اسلحه داشتند و هیچ کدام باعث خطر برای هم وطن و همسایه خود نشدند، اما اکنون این رویه باعث رعب و وحشت در خوزستان شده است.

 

وی در پایان گفت: اینکه برادران عرب آمدند و به جای تیراندازی رسمی با عنوان نهال کاری را مطرح کردند بسیار دلچسب و دلپذیر بود و امیدواریم اقوام و بزرگان طوایف و خوانین به جای تیراندازی به رسوم حسنه روی آورند تا شاهد استانی آرام و با امنیت برای مردم باشیم.

 

در ادامه فاضل خمیسی از فعالین اجتماعی استان خوزستان گفت: بحث تیراندازی در خوزستان و در بسیاری از مناطق کشور قبل ها و تنها در مراسمات تشییع جنازه های بسیار بزرگ و قبل از انقلاب انجام می شد، اما نه با این حجم و تنها چند شلیک با مفهوم خاص انجام می شد. از دید من موضوع فوق را تنها با نگاه فرهنگی می توان حل کرد و نیاز به نگاه سیاسی و نظامی نیست، زیرا تیراندازی در کشور ما در مراسمات یک موضوع وارداتی است و از خارج کشور آمده و تاریخ آن چنانی هم ندارد. در قدیم اسلحه تنها برای دفاع مورد استفاده قرار می گرفته و در فرهنگ عشایری جای داشته است، اما اکنون اسلحه به مسیرهای دیگر رفته و باعث ناهنجاری شده است، هر چند که اسلحه برای اقوام مختلف به خصوص بختیاری ها و عربها یک ارزش و یک نماد محسوب می شود و برای آن آواز می خوانند و بعضا به عنوان ناموس از آن یاد می کنند، اما اسلحه نباید باعث ناامنی و مشکل برای مردم شود.

 

احمد عامری دیگر فعال رسانه ای گفت: از دید من اسلحه و تیراندازی به نظام قبیله ای و عشایری ربط پیدا می کرد و سینه به سینه و نسل به نسل این موضوع انتقال پیداکرده، اما طبیعتا می شود چاره ای برای حل این مشکل اندیشید و مثلا همین فرهنگ کاشت نخل به جای تیراندازی را مورد توجه قرار داد و آن را به یک فرهنگ میان اقوام تبدیل کرد. به نظر من می شود با اقدامات فرهنگی و نشست های مختلف بین بزرگان و سران قبایل برادارن عرب و بختیاری، پیش نویسی را تهیه کرد و آن را به نسل های بعدی منتقل کرد که به جای تیراندازی از رسوم دیگری استفاده شود، زیرا معتقدم وجود اسلحه دیدگاه تقابلی بوجود می آورد.

 

پیمان نجف پور از فعالین رسانه ای استان خوزستان گفت: به عقیده من رسم تیراندازی در خوزستان و استانهای دیگر، می بایست آرام آرام برداشته شود، زیرا متاسفانه در مراسمات هم باعث مشکل شده، یعنی یک مراسم عروسی را به عزا و یک مراسم عزاداری را با داغ بزرگتری رو به رو کرده است.

 

وی ادامه داد: موضوع دیگری که باید مورد بررسی قرار گیرد آن است که بعضا شاهد آن هستیم تیراندازی به حالت یک سرگرمی برای برخی درآمده است و از رسم و عرف خود هم خارج شده و باعث ناامنی و مشکلات روانی برای مردم شده است و نه تنها نمی شود آن را یک ارزش و بلکه ضد ارزش باید به آن نگاه شود، زیرا این رفتار نمایش زشت و بدی از ما را به کشور و دنیا مخابره می کند. خوزستانی ها به مهمان نوازی و خونگرمی شهره هستند و این در شان ما نیست که یک استان خشن با مردمانی معرفی شویم که دائما در حال تیراندازی در مراسمات مختلف هستیم.

 

رضا برات پور دبیر سایت قلمنا گفت: ابتدا به ساکن باید به دنبال این مهم باشیم که اصلا این موضوع چه چیزی بوده که به رسم تبدیل شده و اصلا آیا رسم کجا بوده و چرا وارد ایران شده است.

 

وی ادامه داد: در قدیم هر کسی اسلحه داشت برای نگهداری از دام و مقابله با حیوانات وحشی و راهزنان از آن استفاده می کرد و اغلب در کوچ عشایر افرادی که در راس جمعیت کوچ کننده قرار می گرفتند اسلحه را به کمر خود می بستند و با آن از مال و ناموس خود دفاع می کردند، اما اکنون وجود اسلحه در دست همگان واقعا نگران کننده است.

 

حمزه جباری از فعالین اجتماعی گفت: من فکر نمی کنم موضوع تیراندازی بیش از ۱۰۰ سال قدمت داشته باشد و این اتفاق تنها برای برقراری ارتباط بین روستاها مبنی بر اینکه در این روستا اتفاقی رخ داده است و یا دفاع از دام مقابل حیوانات درنده انجام می شده است و به هیچ وجه رسم نبوده است و تنها یک عادت بوده که اکنون به شکل گسترده شاهد آن هستیم.

 

فاضل خمیسی گفت: به نظر من به موضوع فوق باید ریشه ای نگاه کرد، مثلا در قدیم برای بزرگان طوایف و یا برای اعلام کردن عید فطر و مراسمات بزرگ ملی تیراندازی و یا توپ در می کردند که بتوانند همگان را از آن آگاه سازند. اما اکنون باید به موضوع تیراندازی از ابعاد مختلف نگاه کرد، زیرا تیراندازی در جامعه ما به این اندازه مرسوم نبوده است و من فکر می کنم می بایست ابتدا به مشکلات اجتماعی جامعه نگاه کرد و طبیعتا افرادی که اسلحه بدست می گیرند و مشغول تیراندازی می شوند از مشکلاتی اعم از بیکاری، مسائل اقتصادی و … بدور نیستند، از طرفی خوزستان جزء استانهایی است که امنیت شکننده ای دارد و مثلا در زمینه بیکاری و آموزش و پرورش رتبه خوبی در کشور نداریم و طبیعی است این معصل باعث اعتیاد، نزاع، طلاق و … می شود.

 

وی ادامه داد: متاسفانه از دید من تیراندازی بیشتر یک نمایش برای نشان دادن قدرت است وگرنه در مراسمی که در هندیجان برگزار شد ۶ هزار فشنگ با قیمت هر دانه ۲۵ هزار تومان شلیک شده که رقم مالی و هزینه بسیار هنگفتی است و جالب اینکه توسط افرادی هم شلیک صورت گرفته که در قوت لایموت خود با مشکل مواجه هستند. به عقیده من نیروی انتظامی و نهادهای نظامی باید در این زمینه ورود و با جدیت و البته فرهنگ سازی مناسب جلوی تیراندازی ها را بگیرند، زیرا اسلحه گرم و جنگی یک آلت قتاله است و هر لحظه می تواند حوادث جبران ناپذیری را برای ما ایجاد کند.

 

خمیسی بیان داشت: ما در هیچ کشوری دیگر شاهد این نیستیم که در میدان های خود مجسمه ای بسازند که تفنگ در دست کسی باشد و دنیا به سمت ساخت تندیس افراد دانشمند، فیلسوف ها و بزرگان رفته است و اگر هم مجسمه سربازی ساخته می شود تنها با نگاه امداد رسانی ساخته می شود، زیرا کشور متعلق به همگان است و افراد خردسال الگوبرداری از مسئل مختلف می کنند. به عقیده من فرهنگ شاید خیلی دیر در جامعه ثبات پیدا کند، اما وقتی هم ثبات پیدا کرد سخت هم از بین می رود و باید در این زمینه فرهنگ سازی لازم صورت گیرد و این ناهنجاری بساط خود را جمع کند. می طلبد معاونت فرهنگی شهرداری ها، نیروی انتظامی، معاونت فرهنگی سایر دستگاه ها و صدا و سیما فرهنگ عدم تیراندازی و به جای آن درختکاری را بیش از گذشته به معرض دید سایر اقوام و طوایف بگذارند و آن را به دنیا مخابره کنند تا به فرهنگ تبدیل شود و قطعا اگر این فرهنگ در بین اقوام و عشایر جا بیفتد ماندگارترین کار را انجام داده ایم.

 

احمد عامری گفت: از دید من تیراندازی یک رسم نیست و تنها یک پیوست محسوب می شود، زیرا در قیام عشایر هم که نگاه می کنیم مردم مسلح بودند و آن هم برای دفاع از کشورشان مسلح بودند و نه برای نشان دادن قدرت به دوست و همسایه و اطرافیان خود، از این رو جمع آوری اسلحه را باید با فرهنگ سازی به نتیجه برسانیم. رهبری فرمایش داشته اند که عشایر حافظین مرزها هستند و طبیعی است اسلحه در دست مردان عشایر باشد تا بتوانیم از مرزهای خود دفاع کنیم، اما اگر از عشایر اسلحه را بگیریم سوالی پیش می آید و آن اینکه چه برای دفاع از خودشان باید به عشایر بدهیم.

 

وی گفت: من مخالف برخورد قهری با جمع آوری اسلحه از دست مردم هستم، زیرا میدانم امکان دارد مشکلات و حوادثی را بوجود آورد و نباید بگویم از فردا با طرحی ضربتی تمام اسلحه موجود در دست مردم را جمع آوری می کنیم.

 

سجاد آرزومند یکی دیگر از فعالین رسانه در استان گفت: از دید من تیراندازی تنها یک چهره از مردم خوزستان در سراسر کشور به جای گذشته، جلوه منفی از مردمانی که روزگارانی برای دفاع از تمامیت ارضی کشور شهید دادند و خون دادند و آواره شدند. متاسفانه علیرغم اینکه خوزستانی از با فرهنگ ترین مردم کشور به شمار می آیند اما رسم تیراندازی در مراسمات با توجه به حجم وسیع آن این دید را در سایر استانها بوجود آورده است که خوزستانی ها بی فرهنگ هستند و این بسیار ناراحت کننده است. از دید من باید عشایر، صدا و سیما و اصحاب رسانه و بزرگان و نخبگان وارد شوند و موضوع فوق را حل کنند، زیرا اتفاقات تیراندازی باعث شده که هیچ سرمایه گذاری راغب به سرمایه گذاری در خوزستان نشود و جلوه مثبتی از سرمایه گذاری در استان به دلیل همین میزان تیراندازی ها وجود نداشته باشد.

 

علیرضا عبدالله نژاد از فعالین عرصه رسانه استان خوزستان گفت: موضوع تیراندازی بین اقوام عرب و بختیاری به هیچ عنوان قدمت تاریخی ندارد و اگر هم بوده است، بخش عظیمی از آن تحریف شده است و از فلسفه خود به شدت دور شده است، زیرا اکنون شاهد استفاده از اسلحه به شکل ناهنجار هستیم و همین موضوع باعث شده به صورت سهوی در مراسمات عده ای تلف شوند و جان شرکت کننده ها و مهمانان آن مراسم به خطر افتد. از این رو من معتقدم ریش سفیدان، افراد صاحب نفوذ، بزرگان می بایست در زمینه جمع آوری اسلحه و عدم تیراندازی احساس مسئولیت بیشتری کنند و کم کم بساط تیراندازی ها از استان جمع آوری شود.

 

آرامین مرادی از فعالین عرصه رسانه گفت: موضوع تیراندازی یکی از دغدغه های بزرگ و سالیان سال خوزستان است که شرایط نامناسبی را پیش روی ما قرارداده است و در مناطق عرب نشین و بختیاری نشین این رسم وجود دارد، متاسفانه در سال ۱۴۰۰ و در ایران و در خوزستان آن قدر مسئله تیراندازی ها به خصوص در همین دو ماه زیاد و گسترده بوده است که تنها اخباری مبنی بر ۲ کشته در شادگان، ۲ کشته در لالی ، این میزان زخمی در فلان شهر به گوش نرسید است. انتظار می رود در این مشکلات فراوانی که مردم با آن روبه رو هستند یک کار فرهنگی مناسب از سوی مسئولین فرهنگی و نظامی استان رخ دهد و با دعوت شیوخ و خوانین و بزرگان این مسئله برای همیشه جمع شود.

 

نعیم حمیدی مدیر پایگاه خبری عصرما گفت: به عقیده من موضوع تیراندازی را باید بدعت بدانیم و نه سنت، زیرا سنت یک بازه زمانی و تاریخی دارد و نگاه مثبتی هم به سنت ها می بایست وجود داشته باشد و نه نگاه منفی و به هیچ وجه تیراندازی ریشه تاریخی ندارد. اینکه در قدیم مردمانی که در کوهستان و کنار مرزها زندگی می کردند اسلحه داشتند تنها برای دفاع از خود بوده است، اما به شکل گیری حکومت جدید و قوانین جدیدی که در کشور ما وجود دارد و اینکه موضوع تامین امنیت به نهادهای نظامی سپرده شده است، دلیلی ندارد شاهد این میزان اسلحه در بین مردم باشیم. مثلا قبلا اگر تصادفی صورت می گرفت و منجر به فوت کسی می شد قانون مشکلاتی داشت و فرد زندانی می شد و اتفاقات دیگر، اما اکنون بیمه مشکلات را مرتفع کرده است، یا اینکه مسائل مختلف دیگر مورد توجه بوده اند و قوانین جدید برای آنها وضع شده است، پس به عقیده بنده وجود اسلحه تنها به خلق ناامنی کمک می کند.

 

وی ادامه داد: وجود اسلحه در خانه حتی برای ساکنین آن خانه هم خطرناک است و امکان دارد جان ساکنین آن خانه هم به واسطه آن به خطر افتد. متاسفانه اکنون این نگاه وجود دارد که اسلحه تنها برای قدرت نمایی در میان مردم است و اتفاقات تلخ بیشتر از اسلحه رخ می دهد و باید برای آن چاره ایی اندیشید. از دید من برای جمع آوری اسلحه ابتدا باید از شهرها آغاز کنیم و بدور از برخوردهای زننده، زیرا یک عده افرادی که اسلحه دارند با آن دست به جرم می زنند و بعد در مراسمات هم از آن استفاده می گیرند.

 

رضا خصالی معاون آموزش و پرورش استان البرز گفت: تیراندازی یک مسئله ای است که نمی دانیم ریشه آن از کجا وارد کشور ما شده است و قدمتی بیش از ۱۵۰ سال هم در کشور ما ندارد. اما موضوعی که باعث تاسف است این می باشد که صاحبان عزا و عروسی را دیده ام که اکیپ جمع می کنند و هزینه های هنگفتی هم برای تامین مهمات و اسلحه می کنند تا به نوعی نمایش قدرت دهند، آن هم با اسلحه سازمانی و جنگی که در کشور ما حمل آن جرم دارد و تخلف است. قبل برای تیراندازی از اسلحه هایی استفاده می شد که قدرت مانور کمتری داشتند و تک تیراندازی می شد با آنها صورت گیرد، اما اکنون شاهد اسلحه هایی هستیم که رگباری انجام می شوند و این بسیار خطرناک است.

 

علی بهمن گفت: متاسفانه در برهه ای موضوع پتک جلالی بسیار چهره نامناسبی را از خوزستان به کشور و دنیا مخابره کرد و آن منطقه به محلی تبدیل شد که هیچ فردی اجازه تردد نداشت، اما وقتی برخورد لازم توسط نیروی انتظامی و نهادهای امنیتی شکل گرفت، چرا در هیچ تریبونی اعلام نشد با افراد دستگیر شده چه برخوردی صورت گرفته است و اسلحه های ضبط شده چه شد، به عقیده من مسئولین باید نحوه برخورد با ناامن کنندگان را اطلاع رسانی کنند تا بتوان با قضیه فوق برخورد کرد.

 

سجاد آرزومند گفت: جهان در حال توسعه است و تمامی کشورها به سرعت گام های خود را برای پیشرفت بر می دارند و جالب است بدانیم در فضای پیشرفت بوجود می آید که امنیت وجود داشته باشد، در فضای توسعه را شاهد خواهیم بود که سرمایه گذار وجود داشته باشد و بدون هیچ دغدغه و ناامنی سرمایه خود را تزریق و توسعه را به مردم هدیه دهد و باعث اشتغال و رونق اقتصادی و … شود. اما متاسفانه این نگاه در رابطه با خوزستان وجود ندارد و بیشترین اخباری که از استان ما مخابره می شود، اخبار وجود ناامنی و مشکلات تیراندازی و … است، اما سوال اینجاست آیا اقوام در خوزستان خواهان پیشرفت و توسعه و ادامه حیات در شرایط مناسب هستند یا نه که قطعا جواب مثبت است، پس دلیلی ندارد شاهد وجود اسلحه در دست اقوام و طوایف و خوانین و … باشیم.

 

مجید خطیب فعال اجتماعی خوزستان گفت: وجود اسلحه و تیراندازی در میان مردم به هیچ عنوان ریشه در فرهنگ ما ندارد و اگر هم قرار بوده مراسم شادی و عروسی توسط روستاها و عشایر به دیگر روستاها اعلام شود، از طریق آتش در مرتفع ترین مکان آن روستا و با رنگ های مختلف آتش اعلام می شده است.

 

وی ادامه داد: اما متاسفانه با ورود اسلحه به کشور که اغلب هم به صورت قاچاق انجام می شود قضیه فرق کرد، مثلا اگر مردی فوت می کرد تیراندازی یک حالت داشت و اگر زنی فوت می شد تیراندازی حالت دیگر و بعد از انقلاب هم که به طور کل آن چیزی که وجود داشت تغییر کرد و نوع تیراندازی ها به نحوی غیرقابل تصور شد. به عقیده بنده با فرهنگ سازی و با حضور بزرگان، ادارات، علما، شیوخ، مسئولین و … می شود متفق القول جلوی این ناهنجاری را گرفت.

 

خالد لویمی فعال اجتماعی خوزستان گفت: در قدیم وجود اسلحه در دست مردم با تعاریف مختلفی بوده است، عده ای شکار می کردند و عده ای هم در بحث عشایر به صیانت از دام و مال و ناموس خود می پرداختند، اما اکنون حیوانی برای شکار نمانده و وظیفه برقراری امنیت هم به دست نهادهای نظامی سپرده شده است، پس دلیلی ندارد شاهد وجود اسلحه در دست مردم باشیم، آن هم اسلحه های پیشرفته و بسیار خطرناکی که بعضا در درگیری های طایفه ای و قومی از آن استفاده شده و تلفات بسیار سنگینی را به مردم وارد کرده است و انتظار می رود بزرگان بختیاری و عرب با قضیه فوق برخورد جدی داشته باشند.

 

وی ادامه داد: فیلم اخیری که از هندیجان مخابره شد با آن حجم تیراندازی واقعا نگران کننده و به لحاظ روانی بسیار ترسناک بود و قطعا باید با عوامل آن برخورد و نوع برخورد اطلاع رسانی شود و به هیچ عنوان این میزان اسلحه در دست مردم را شوخی نگرفت.

 

موسی شاعری شهردار سابق اهواز گفت: به عقیده من فرهنگ امری است که ابعاد مختلفی دارد ، مثل آداب، رسوم، گویش ها و سنت ها و … که باید کل جامعه از آن بهره مند شود، اما باید فرهنگ از سطوح پایین جامعه به سطوح بالا بیاید، طبیعتا هیچ فرهنگی نمی پذیرد که تیراندازی در کل جامعه و برای همگان رخ دهد، زیرا این رسم غلط است و به هیچ عنوان قابل پذیرش نیست.

 

وی ادامه داد: از این رو من معتقدم هر اتفاقی که قرار است رخ دهد باید از کف جامعه شاهد آن باشیم و این را وظیفه نخبگان و بزرگان اقوام می دانم که تلاش کنند و با هم اندیشی و گفتمان میان طوایف و شیوخ که دارای جایگاه در بین اقوام خود هستند این موضوع را حل کنیم.

 

شاعری گفت: تیراندازی رسم دیرینه ای است و مخاطراتی هم داشته و باعث کشته شدن خیلی ها در مراسمات مختلف شده است، ضمن اینکه سلاح ها غیرقانونی بوده و سلاح جنگی به هیچ عنوان از هیچ دستگاهی دارای مجوز نخواهد شد. ما دو رسم در کشور داشتیم یکی چهارشنبه سوری و دیگری سیزده بدر که معمولا این گونه جا افتاده بود که سیزده بدر نحس است و باید نحسی سیزده را بدر کنیم، اما با فرهنگ سازی مناسب به این سمت رفتیم که سیزده بدر به روز طبیعت تغییر نام یابد و مردم با خانواده از روز طبیعت بهره مند شوند و این روز را گرامی بدارند و جشن بگیرند، پس من فکر می کنم بتوان با فعالیت های فرهنگی و تاثیر گذار و استفاده از بزرگان فعالیت های دیگری را در مراسمات جشن و عزا به جای تیراندازی استفاده کرد. زیرا معتقدیم دیدن افراد مسلح هیچ وقت در جامعه زیبنده نیست و چهره نامناسبی را به کشور و دنیا مخابره می کند.

 

امید حلالی صاحب امتیاز روزنامه راوی ملت گفت: به عقیده من برخی سنت ها در جامعه باید بروز شوند و مهندسی جدید برای آنها تعریف شود. به طور مثال یکی از سنت هایی که همگی ما با آن سر و کار داریم مراسم فاتحه خوانی و یا عروسی و جشن بوده است، تا ۵۰ سال قبل چه در روستاها و چه در شهرها جمعیت به این اندازه نبود ولی در اهواز و شهرستانهای بزرگ و محلات مسکونی هم مردم بدون موضوع تیراندازی مراسمات خود را برگزار می کردند. اما اکنون در مساجد شاهد این هستیم که فردی که در حال قرائت قرآن است دائما خواندن قرآن را قطع می کند و خیرمقدم می گوید به مدیران ناکارآمد و افرادی که وارد مجلس می شوند، از دید من چنین فردی که درک پایینی از کلام خدا دارد حق ندارد چنین جایگاهی را داشته باشد، زیرا هدف از برگزاری مراسم فاتحه خوانی مشخص است و برای آمرزش روح مرحوم و سرسلامتی به بازماندگان این مراسم برگزار شده است، نه اینکه عده ای گعده سیاسی بگیرند و عده ای در رابطه با مشکلات اقتصادی و مالی صحبت کنند و عده ای هم مسائل دیگر. قبلا مراسم فاتحه خوانی ۴۰ روز طول می کشید و بزرگان با دیدن زحمات فراوانی که بر دوش خانواده داغدار افتاده بود این مراسمات را کاهش دادند تا مشکلات مالی بر دوش خانواده ها نباشد، پس طبیعتا فرهنگ های غلط قابل تغییر هستند. اما به عقیده من ما از اسلام دور شده ایم و یکی از شهدای واقعی انقلاب در حال حاضر اسلام است و در مراسمات عقد و عروسی و فاتحه بسیار مشکل می بینیم و باعث نگرانی است. به عقیده من قدرت نمایی در مراسم فاتحه خوانی شان عزاداری را پایین می آورد و تیراندازی تنها با هدف قدرت نمایی و تفاخر صورت می گیرد و به هیچ وجه مورد نظر مصلحین اجتماعی نیست. وقتی ما می بینیم که شیخ و یا استاد دانشگاهی حاضر نیست در جامعه مورد نقد قرار گیرد و با یک پدیده فرهنگی برخورد نمی کنند، وقتی می بینم به جای اینکه نامه ی کت نپوشیدن در هوای گرم ابلاغ می شود و از مسئولین فرهنگی و ائمه جماعت ادارات نمی خواهیم آن را به شکلی ملموس در نمازخانه و مساجد ادارات از پرسنل خود بخواهند، مقداری در فرهنگ سازی های خودمان دچار ایراد هستیم.

 

فرشته اسکندری نیا از وکلای دادگستری استان گفت: متاسفانه ما خوزستانی ها مطالبه گران خوبی نیستیم و فقط فریاد می زنیم بدون اینکه به نتیجه برسیم، ما تاکنون ندیده ایم مسئولی نخبگان را دعوت کند برای ارائه راهکار جهت جلوگیری از تیراندازی، زیرا از چنین رسم غلطی سالانه عده زیادی کشته می شوند. به عقیده من وجود چنین فضایی و بحث با مسئولین به این راحتی بسیار نیاز است و امیدواریم این مباحث در کلاب هاوس ادامه دار باشد و به نتیجه ختم شود. من معتقدم تا زمانی که جوانان در استان من مورد توجه قرار نگیرند و در پیشرفت ها و کارهای بزرگ سهم نداشته باشند نمی شود انتظار داشت فرهنگ سازی مناسبی در زمینه عدم تیراندازی ها صورت گیرد.

 

احمد عامری گفت: به عقیده من می شود با تشکیل یک دبیرخانه دائمی در استانداری و با استفاده از فرمانداری و تشکل ها و ان جی اوها و سازمانهای مختلف و طراحی یک پیش نویس مناسب که با حضور شورای حل اختلاف و سران عشایر و قبایل و خوانین انجام میشود، جلوی تیراندازی ها را گرفت و هر فردی که تیراندازی کرد مجازات آن مشخص باشد.

 

رضا برات پور گفت: ما باید بدانیم بزرگان قبایل که انتظار داریم در مسئله تیراندازی ها وارد شوند، ابتدا چقدر نفوذ در قبیله خود دارند و اینکه چقدر نسل جوانی که اکنون اسلحه بدست گرفته اند از بزرگ قبیله خود حرف شنوی دارند، زیرا اگر قرار است فرهنگی را توسط بزرگ قبایل و خوانین جا بیندازیم نیاز به این مهم داریم. ما در خوزستان خبر نداریم، افرادی که تیراندازی کرده اند و باعث اتفاقات شده اند چه برخوردی با آنها شده است، از طرفی دیگر ما باید نتایج هر اتفاق تلخی را نشان دهیم تا درس عبرتی برای دیگران شود و بدانند اگر اسلحه بدست گرفتند چه اتفاقی برایشان رخ خواهد داد و چند سال زندانی و یا قصاص را در برخواهد داشت. ما این موضوع را نشر ندادیم و در فضای مجازی که این روزها جوانان ما ساعت ها از آن استفاده می کنند هیچ چیزی با این عنوان وجود ندارد.

 

سید شریف حسینی نماینده اسبق مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی گفت: به عقیده من برخی کارها در برخی مواقع و در برخی مناطق و برخی زمان ها هنجار به حساب می آید و در برهه دیگر و در مناطق دیگر ناهنجاری، اینکه عشایر کنار مرزها تیراندازی می کنند تنها برای نشان دادن قدرت خود به دشمنان بوده است، اما اینکه در شهرها تیراندازی صورت می گیرد یک ناهنجاری و یک فضای ناامنی را بوجود می آورد.

 

وی ادامه داد: رسم تیراندازی در تمام طوایف وجود دارد و تنها به شیوخ برنمی گردد و اگر بخواهیم با زور و اجبار این قضیه را حل کنیم به مسیر درستی نمی رسیم و قطعا برخوردهای فرهنگی و صحبت با بزرگان می توانیم به نتیجه مناسبی برسیم.

 

حسینی بیان داشت: به عقیده من کار فرهنگی باید با مسئولین فرهنگی استان به نتیجه برسد و افراد مبتلابه موضوع تیراندازی را باید خواهیم و حرفهای آنها را بشنویم و آن را اطلاع رسانی کنیم. افرادی که تیراندازی می کنند باید بدانند جرم حمل سلاح بدون مجوز، آن هم اسلحه شکاری بین ۶ ماه تا ۲ سال است و سلاح خودکار جنگی بین ۵ سال تا ۱۰ سال، اما آیا آماری وجود دارد که چنین برخوردی با این افراد و دستگیر شدگان صورت گرفته. اطلاع رسانی و بازنشر چنین موضوعی می تواند بزرگترین مانع برای تیراندازی ها در استان باشد.

 

حسین میاحی فعال اجتماعی گفت: اگر مرزنشینان مسلح هستند، تنها برای اعلام موجودیت به طرف مقابل است و باید به این موضوع توجه داشت، اما اگر بتوانیم فرهنگ سازی صحیحی در راستای احترام به بزرگان قبایل داشته باشیم و حرف بزرگان شنیده شود و از طرفی او بتواند مشکلات کوچکترها را حل کند طبیعی است که از وی می توانیم برای عدم استفاده از اسلحه و تیراندازی ها بهره مند شویم.

 

مجتبی حاجتی دبیرحزب آزادی شاخه خوزستان گفت: مسله تیراندازی دارای دو بعد میباشد، اول امنیتی انتظامی در خصوص کنترل ورود و حجم اسلحه های خودکار در اختیار مردم است، بعد دوم حوزه سیاسی اجتماعی است که در این خصوص حضور و تلاش تشکل های مردمی و احزاب و نهادهای اجتماعی را میطلبد و در این مورد ضروریست معاونت سیاسی اجتماعی نسبت به هم اندیشی و برنامه ریزی با کمک و حضور و مشارکت تشکل های مردمی و احزاب اقدام و در قالب یک برنامه مشخص کوتاه مدت فرایند تقبیح استفاده از سلاح در مراسمات تکمیل گردد.

 

عبدالوهاب سیلاوی وکیل پایه یک دادگستری گفت: تیراندازی در اغلب کشورهای مجاور ما در مراسم عزاداری و شادی وجود دارد و بعضا در مراسمات رسمی و ملی ما هم مثل ۲۲ بهمن و … وجود دارد، اما طبیعتا باید با تیراندازی های غیر برخورد شود، زیرا تیراندازی خشن ترین اتفاقی است که می تواند رخ بدهد. ما باید با افرادی که به این دلیل زندان شده اند برخورد جدی کنیم و حتی آنها را جریمه سنگین کنیم و از هزینه ای که دریافت می کنیم به موضوع فرهنگ سازی بپردازیم، تا افرادی که قرار است دست به تفنگ ببرند بدانند چه عواقبی در انتظار آنها است، زیرا خیلی از افراد باورشان این است که قدرت قبیله خود را باید به رخ بکشند.

 

رضا علیجانی از فعالین اجتماعی و از پیشکسوتان عرصه رسانه استان خوزستان گفت: موضوع تیراندازی بیشتر در خوزستان موضوعی هیجانی است و بدون شک باید مدیریت شود و قطعا ما به جای اینکه علاقه و انگیزه هیجانی را از جوانان سلب کنیم باید آن را مدیریت کنیم و به سمت و سویی سوق دهیم که عواقبی برای کسی دربرنداشته باشد. ما برای رسیدن به هدفی که مد نظرمان است باید با علاقه کار کنیم و تا زمانی که عزمی وجود نداشته باشد به نتیجه نمی رسیم، شما نمی توانید شیوخ و خوانین را در کشور پیدا کنید که موافق تیراندازی باشند و باید نظارم در این زمینه وارد شود و با برنامه ریزی مناسب این قضیه را مرتفع کند.

 

وی ادامه داد: به عقیده من موضوع را باید فارق از مفاهیم قانونی و در روحیه مردم جستجو کرد، این جای نگرانی دارد که در درگیری های طایفه ای و بین اقوام جوانان تفنگ بدست می گیرند و فضای بوجود می آورند که بسیار نگران کننده وآسیب رسان است و قطعا می بایست با فرهنگ سازی این موضوع را مرتفع نمود.

 

پی نوشت: همچنان مسئولین خوزستان در خصوص موارد و مشکلات مطرح شده در کلاب هاوس پاسخگو نیستند. استانهای دیگر به این فرهنگ رسیده اند.