دکتر محمدتقی بیگمحمدی اظهار کرد: کووید – ۱۹ یک بیماری تنفسی است که در آن، بیمار دچار کمبود اکسیژن میشود. از ابتدا متوجه شدیم که اگر در شرایط بهینه تهویه، حمایت تنفسی برای بیمار انجام شود؛ میزان بهبودی بیمار نیز بیشتر میشود و در این شرایط، نباید فرصت را از دست بدهیم.
وی افزود: استراتژی که از ابتدا اتخاذ شد، این بود که زودتر به بیمار رسیدگی کنیم و در صورت امکان، بیمار زودتر به ICU منتقل شود و کارهای تخصصی انجام شود اما مشکل اینجا است که ظرفیت تختهای ICU برای انتقال زودهنگام همه بیماران وجود نداشت بنابراین برای حل مشکل، گروههای پشتیبانی تشکیل شدهاند.
این فوق تخصص مراقبتهای ویژه دانشگاه تهران بیان کرد: در قالب این گروهها همکاران بیهوشی و ریه، حمایت تنفسی و اکسیژن و دیگر تکنیکها را در بخش انجام میدهند و همکاران متخصص عفونی و داخلی نیز کمک میکنند که شرایط بیمار در بخش بهتر شود و کمتر نیاز به بستری در ICU پیدا کند.
بیگمحمدی ادامه داد: مراقبت تنفسی کار تخصصی است؛ تکنیک های مختلفی وجود دارد تا شرایط بیماری که در حال دریافت مراقبتهای تنفسی و تشنه اکسیژن است، بهتر شود و اگر کارها زودتر انجام شود، نتیجه بسیار بهتر خواهد بود.
وی بیان کرد: راه پیشگیری از رسیدن به مرحلهای که نتوان برای بیمار کاری کرد، انجام تکنیکهای تخصصی است. در چنین اپیدمیهایی، تختهای بستری بسیار زیاد هستند به طور مثال در بیمارستان امام(ره) تهران، یک هزار و ۳۰۰ تخت بستری داریم اما در حالت عادی ۱۰۵ تخت ICU داریم بنابراین میتوان همه تختهای عادی را استفاده کرد اما به هیچ وجه امکان ندارد در این بیمارستان، ۵۰۰ تخت ICU ایجاد و خدمات به آنها ارائه داد.
این فوق تخصص مراقبتهای ویژه دانشگاه تهران ادامه داد: پاشنه آشیل کار بیمارستان، ICU است و باید مراقبت ویژه انجام شود. در ICU نیز ممکن است کار به مرحلهای برسد که به تهویه مکانیکی نیاز باشد یعنی اوج کاری که میتوان برای یک بیمار از نظر حمایت تنفسی انجام داد و اگر در این مرحله، دچار مشکل شویم مثلا دستگاه ونتیلاتور موجود نباشد؛ چالش بسیار بزرگی است. بنابراین پاشنه آشیل ICU نیز دستگاه ونتیلاتور است.
بیگمحمدی بیان کرد: در همه دنیا محدودیتهایی در منابع خاص وجود دارد و باید مدیریت به گونهای باشد که در چنین قسمتی، بار کاری زیاد نشود زیرا در صورتی که بار کاری زیاد شود امکان سرویسدهی وجود ندارد و فاجعه رخ خواهد داد.
وی ادامه داد: بنابراین باید کار برای بیماران به صورت سرپایی انجام شود و اگر نتیجه نداد، در همان ابتدای بستری بیماران، سرویسهای لازم ارائه و از پیشرفت بیماری جلوگیری شود تا مجبور نشویم خدمات ویژه را در سطح وسیع انجام دهیم.
این فوق تخصص مراقبتهای ویژه دانشگاه تهران بیان کرد: در دور جدید کرونا میبینیم که بیماران با حال عمومی مدیریتشده داریم که با وجود همه اقدامات، ناگهان و در چند ساعت بیمار را از دست میدهیم.
بیگمحمدی تصریح کرد: دستمان برای کنترل این بیماری در مقابل بسیاری از بیماریهای دیگر بسته است و قدرت مانور پایینی داریم. اکنون همه مردم اطلاعات مورد نیاز در مورد کرونا را به دست آوردهاند و دیگر به یقین رسیدهایم که این بیماری، شوخیبردار نیست و دستمان برای کار درمانی جدی و کنترل قوی بسته است.
وی بیان کرد: اگر پیشرفت بیماری بسیار سریع باشد دیگر نمیتوان کار زیادی انجام داد بنابراین باید از ابتدا رعایت کنیم و بیماری را سهل نگیریم. متاسفانه طبیعت انسان این است که همه چیز را آسان میگیرد و زمانی که گرفتار میشود وضعیت را درک میکند.
این فوق تخصص مراقبتهای ویژه تصریح کرد: با توجه به شرایط مملکت و گرفتاریهای اقتصادی و فرهنگی و مسائل مختلف، کار مدیریت بسیار سختتر شده است بنابراین باید همکاری مردم بیشتر شود زیرا مشکلات جدی وجود دارد و مدیران نیز باید همه این مشکلات را ببینند و حل کنند.
وی که در یک برنامه تلویزیونی صحبت میکرد، افزود: در اوایل این همهگیری، بیشتر به کار کارشناسی اهمیت داده میشد در حالی که باید همیشه به حرف کارشناس توجه شود و مدیران بر اساس نظر کارشناسی، تصمیمات را اتخاذ و اجرا کنند اما متاسفانه اکنون کمتر به کار کارشناسی توجه میشود و مدیران به دلیل دغدغههای جدی، از جنبههای مختلف از جمله اقتصادی، بیشتر به آن تصمیمات توجه میکنند بنابراین بخشی از دلایل وقوع اپیدمی چهارم کرونا در کشور، کمتر اهمیت دادن به نظرات کارشناسی است.
منبع: ایسنا