روزنامه نگاری زرد (yellow journalism) در واقع به روزنامه نگاری سطحی و عامه پسند اطلاق می شود که در درونش مفاهیم منفی و دارای بار تهاجمی و تخریبی و از لحاظ ارزش نوشتاری بسیار کم ارزش است. امروزه در فضای مجازی زردنگاران بسیاری با هویت های جعلی و یا حتی واقعی مشغول نگارش مطالب مختلف هستندو منشأ بسیاری از شایعات و مطالب فاقد منبع معتبر می باشند.

به بیان بهتر زرد نویسی به نوعی استفاده نامشروع و به دور از اخلاق حرفه ای رسانه ای اطلاق می شود.

البته با وجود انتقادات و نگاه منفی به زرد نویسی این سبک نگارش در برخی موارد نکات مثبتی هم دارد و موجب افزایش حساسیت‌های اجتماعی و فرهنگی در میان مخاطبان و منتقدان می گردد.

امروز در میان مردم و عوام این سبک به دلیل نوعی فرار از دنیای واقعی و گریز از علم مقبولیت دارد و مفاهیم و حرف های مورد علاقه آنان را که در فضای رسمی و حرفه ای رسانه‌ها قابل بیان نیست را ارایه می دهد.

رسانه های زرد با شیوه هایی مردمی و عامه پسند با لایه های پایین جامعه ارتباط برقرار کنند و بدون پرده پوشی های رسمی و متعارف به امور جاری و زندگی مردم بپردازند از قبیل اینکه چه چیزی موجب خوشحالی آنها می شود؟یا چه چیزی موجب ناراحتی و رنج‌ آنها می شود و …‌.

در تاثیر و ضریب نفوذ اخبار و مطالب زرد در جامعه پیرامون ما تردیدی وجود ندارد اما آنچه در این میان مهم است و باید آن را از خاطر دور نکرد رعایت اخلاق اجتماعی، شرعی و قانونی است تا موجب تضییع حقوق دیگران و آسیب رساندن به آنها نشود.

با ایجاد شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ای و با گذر از عصر رسانه به عصر شبکه‌های اطلاعات، بیشتر از هر زمان دیگری نیاز به ارتقای سواد رسانه ای جامعه احساس می شود.تولد هویت های مجازی و افراد فاقد شناسه در فضای مجازی از قبیل توییتر ، اینستاگرام ، واتس آپ و تلگرام مخاطرات زیادی متوجه مخاطبان شده و کار تشخیص درست از نادرست را سخت کرده است.

سخن پایانی آنکه تک تک ما به عنوان جزیی از یک کل بزرگ باید به رعایت اخلاق در بیان و انتقال و انتشار اخبار مقید باشیم و این موضوع متضمن سلامت حضور در فضای مجازی است.