این یادداشت را در لباس هر قومی که هستید، در هر شهرستان خوزستان که زندگی می کنید و هر اندیشه سیاسی که دارید، قبل از رای دادن بخوانید.

نیک آگاهید که در یک دهه گذشته و با شدت گرفتن تحریم های ظالمانه، توسعه در بخش های مختلف در کشور دچار چالش شد. به طوری که توقف توسعه حوزه عمرانی و زیرساختی در کشور را شاهد بودیم.

ناتوانی در فروش نفت بخاطر شرایط تحریم، عدم ارتباط تجاری درست در سطح بین الملل و نبود نقدینگی باعث شد مشکلات اقتصادی و در پی آن نبود اشتغال بزرگترین معضلاتی باشند که کشور با آن ها دست و پنجه نرم می کند.

حالا در این شرایط است که می خواهیم وضعیت توسعه دزفول را مورد بررسی قرار دهیم.

اپیزود اول؛ بهداشت و درمان؛

برنامه ریزی دزفولی ها برای توسعه بهداشت و درمان این شهرستان به حدی دقیق، کارشناسی شده و آینده نگرانه است که نشان می دهد عباس پاپی زاده از تیم تخصصی قوی در کنار خود برای مشاوره های این چنینی بهره می برد. گام نخست این مهم؛ تاسیس دانشگاه علوم پزشکی دزفول با حکم رییس جمهور وقت، احمدی نژاد است. آگاهی نسبت به دشواری تاسیس یک دانشگاه دولتی آن هم در حوزه پزشکی نشان می دهد این اقدام از چه اهمیتی برخوردار است، حالا دانشگاه تاسیس شده اما دانشگاهی که نتواند قانونا به حوزه استحفاظی خود خدمات دهد عملا ناکارآمد است. پس پاپی زاده در سناریوی بعدی خود، با توجه به اینکه عضو کمیسیون تلفیق بودجه است و نقش مهمی در تقسیم بودجه دارد، برای دانشگاه ردیف بودجه ی مشخص می گیرد و حالا ادامه راه توسعه، تاسیس بیمارستان ها و سایر خدماتی است که فرای نیاز شهرستان ایجاد می کند. پایان سناریوی برنامه ریزی پاپی زاده در حوزه بهداشت به آنجا ختم می شود که در طول ۸ سال نمایندگی خود در حالی که بیشتر شهرهای خوزستان از نبود زیرساخت های بهداشتی رنج می برند و حتی فاقد یک بیمارستان استاندارد هستند وی توانست ۸ بیمارستان را در ۸ سال ایجاد کند، دزفول را به قطب درمان سرطان در جنوب غرب کشور تبدیل کند، مجهزترین و بزرگترین بیمارستان جنوب غرب کشور(۴۱۴ تختخوابی) را در دزفول بسازد، تنها بیمارستان فوق تخصصی زنان و زایمان با ۱۱۰ تختخواب را ایجاد کند و شاخص توسعه بهداشت و درمان شهرستان دزفول را به آنجا برساند که طبق گفته وزیر بهداشت؛ دزفول ۵۰ سال از نظر شاخص های بهداشت و درمان جلوتر از سایر خوزستان است. یادآور می شوم که اینها در برهه ای صورت گرفته که همگان می دانند کشور در چه وضعیت اسفبار اقتصادی قرار داشت.

اپیزود دوم؛ انقلاب صنعتی در دزفول

با یک بررسی کوتاه می توان به این نتیجه دست یافت که راه اندازی صنعت بزرگی چون فولاد، حداقل در استان خوزستان عموما به قبل از انقلاب بر می گردد. فولاد خوزستان و گروه ملی نمونه بارز آن است. وجود لابی بسیار قوی در این حوزه، لزوم وجود زیرساخت های لازم در منطقه و ناتوانی دولت در سرمایه گذاری در این بخش پر هزینه هرچند پر سود باعث عدم توسعه یافتگی این صنعت در کشور شده است. اما گویی ایجاد کارخانه فولاد در دزفول جز جدایی ناپذیر برنامه پاپی زاده بوده که می تواند کارخانه مهمی چون فولاد را در دوران ۸ ساله خود در دزفول راه اندازی کند به طوری که در حال حاضر و در فاز اول ۶۰۰ نیروی متخصص جذب کرده و تا پایان فاز دوم که سال ۹۹ است به ۱۵۰۰ اشتغال مستقیم می رسد. سپس کارخانه قند دزفول را در حالی دوباره جان می دهد و راه می اندازد که بیش از ۲۰ سال است در سایه بی توجهی مسولان شهرستانی و استانی خاک می خورد. تلاش برای راه اندازی پالایشگاه دزفول و راه اندازی نیروگاه سیکل ترکیبی ۵۰۰ مگاواتی، اتاق بازرگانی و ایجاد منطقه ویژه اقتصادی در دزفول با توجه به ظرفیت عظیم دزفول در حوزه کشاورزی تنها بخشی کوچک از عملکرد این نماینده استان خوزستان است.

اپیزود سوم؛ فتح یک قله افتخار برای ایران

همگان می دانند دانشگاه جندی(گندی) شاپور که به بیش از ۲۰۰۰ سال پیش بر می گردد قدیمی ترین دانشگاه در دنیا محسوب می شود اما توان اثبات آن و تلاش برای پس گرفتن این جایگاه مهم یکی دیگر از مهمترین اقداماتی است که پاپی زاده انجام داده اهمیت مسله جندی شاپور در این است که ما تاریخ تاسیس اولین دانشگاه را به جهان اعلام نماییم.

حرف آخر

سایر حوزه ها و فعالیت های پاپی زاده را که در دزفول فاکتور بگیریم، از جمله نزدیک به ۶۰۰۰ فرصت شغلی که در حوزه های مختلف بهداشت و صنعت و … ایجاد کرده است، پاپی زاده تریبونی ارزشمند برای خوزستان است، پرتکرار ترین کارشناس دعوت شده به صدا و سیما در مجلس محسوب می شود که در خصوص مسایل مهمی چون جلوگیری از انتقال آب کارون، ریزگردها، مطالبه سهم خوزستان از نفت، توسعه کشاورزی خوزستان و… به بحث و گفت و گو نشسته است و نطق سر داده.

حالا هرچقدر اهواز بگوید من مرکز استانم، مسجدسلیمان را شهر اولین ها خطاب کنیم، به تاریخ و آب و هوای ایذه بنازیم، شوشتر را به نظاره بنشینیم و … چه فرقی می کند؟ باید بپذیریم دزفول گوی توسعه و پیشرفت را از همه ربوده است.

حالا؛ چرا به پاپی زاده رای بدهیم؟