جناب عالیجنابان قوای ملی و مدیریت عالی در چنین حوادث ملی ، اتفاقات محلی و مطالبات خواهی مدنی جامعه  ( مطالبگری سایر اقشار و صنوف مانند معلمان، بازنشستگان و حوادثی متروپلیسمی و…) که شیاطین و شیادان داخلی و خارجی در صدد بهره برداری سوء برای هدایت افکار عمومی هستند. باید در سطوح عالی و مدیریتی بهنگام، سریع و شفافتر برای حفظ حریم ها، حرمتها و احترام افکار عمومی و کرامت خدمتگزاران ملت  به امور وارد شوند. و برای دفاع از منافع و امنیت ملی رسماً و از ناحیه ی صدای و سیمایی که از بیت المال ارتزاق می نماید، باید اطلاع رسانی بهینه و اقناع کننده ی جوامع هدف و آحاد شهروندان نمایند.

و با ناهنجاریها و مقصرین واقعی با معرفی قانونمند و کادشناسانه برخورد عادلانه ، قاطع و بدون تبعیض کنند‌

چندین سئوال و ابهام در چنین فرآیندی ذهن ها را مشغول می کند که اصلاً چرا؟:

دستگاه های مسئول  خود برای  اطلاع رسانی جلوداری نمی کنند؟و با خبرسازان فیک در دفاع از آبروی افراد از طریق  شفاف سازی مقابله و برخورد نمی نمایند؟

زیرا این خبرهای فیک و اطلاع رسانی انحرافی ضمن اینکه می توان ساختگی با اهداف خاص برای تخلیه اهدافی در حال و برای آینده باشند.

 ولی اخلاقاً مشی ضداخلاقی خبر پراکنی با ترور شخصیت افراد به نوعی نشان از بی در و دروازه بودن فضای اطلاع رسانی و مجازی دارد.

 که می تواند مانند یک شمشیر دو لبه عمل نماید.

ضمن اینکه می تواند با آبروی دیگران بدون پاسخگویی بازی گردد،

در عین حال می تواند نوعی چهره و شخصیت سازی کاذب برجسته بصورت  بداخلاقانه برای افراد با بزرگنمایی هایی فریبنده و مهندسی افکارساز نزد آحاد جامعه باشد، تا افراد را راحت تر و آینده نگرانه  در مسیر مدیریت ملی و محلی امور سیاسی و اجتماعی معرفی و ترویج نماید؟

و گاهی از سوی  دست اندرکاران جهت قالب سازی و تحمیل خود خواسته و هدایت شده ی امور فردی و اجتماعی چنین فضایی هدفمند درست و ساخته برای نومانکلاتورهای خاص قدرت و.‌‌.. می شود…‌ فعلاً بماند.

والا کسی که رسماً پرونده ای علیه او در حادثه ای مستقیم و غیر مستقیم تشکیل نشده و نیست چرا باید ممنوع الخروج باشد؟

چرا دخالت در رفت و آمد خانوادگی بدون مجوزهای مدنی و قضایی با اتهامات اثبات نشده می شود؟

 و چرا با غوغاسالاری در خبر پراکنی افرادی بی گناه  بولد غیر معمولی و مظلومانه هتک حرمت فردی و خانوادگی  می شوند؟

ا

گر اتهامی هست و یا نیست چرا در اسرع وقت دستگاههای ذیربط با وجود داشتن رسالت دینی و مدنی نباید پاسخ دهند؟

مگر  متولیان در ابعاد مدیریتی مختلف حداقل حقوق برای نظارت، امنیت، حراست از بیت المال، حقوق عامه و شهروندان نمی گیرند؟*

چرا به موقع برای شفاف سازی و حرمت  افکار عمومی جهت حفظ حریم‌ها و حرمتها اطلاع رسانی نمی کنند؟

یا چنین یله و رها شده خبر پراکنی موهوم  مقرون به صرفه تر برای تخلیه ی روانی و سوق دادن گناه به بی گناهان مظلوم و خادم غیر معصوم ملت  است؟

فاین تذهبون…؟